مانی که سیاره ی مریخ بسیار جوان بوده بسیار گرم بوده و روی این سیاره آب مایع از سرچشمه هایی سرازیر بوده است. همین طور که مریخ دارای اتمسفر(جو) ضخیمی از کربن دی اکسید غنی مثل زمین  در زمان های قدیم بوده است. اما کربنی که در ابتدا دراتمسفرزمین بوده مشکلات زیادی را بوجود آورده و سنگ هایی ازجنس کربن و نمک مثل سنگ آهک را سوراخ می کرده است. در واقع کربن در همین راه پیدا شد.

اگر ما همه ی کربن دی اکسید ها را در روی مکان های ماسه ای و روی سخره های زمین امروزی رها کنیم ما یک اتمسفری خواهیم داشت با بیشترین درصد کربن دی اکسید و بسیار قوی و بزرگ تر از اتمسفری که در حال حاضر داریم مثل جو زهره ی امروزی که بسیارداغ است. پس باید از این به بعد از این پتوی کربن دی اکسیدی محافظت کنیم و آن را حفظ نماییم چون این مقدار موجود کربن دی اکسید بسیار مهم و حیاتی است.

بنابراین اگر سیاره ی سرخ و سیاره ی آبی در زمان متولد شدن بسیار شبیه هم بودند به چه دلیلی مریخ دراین سن مانند زمین پر از کربن نیست؟ بنابراین قضیه است که مریخ شناسان هنوز به دنبال این هستند که کربن بیشتری در سرچشمه های مریخ پیدا کنند.

شاید مریخ شناسان و کسانی که در این زمینه فعالیت می کنند در مورد این قضیه در مسیر های اشتباهی فکر خود را متمرکز کنند. شاید کربن دی اکسید به طورکامل از بین نرفته باشد.این هفته در نشست انجمن نجوم  در قسمت تحقیقات ناسا آمریکا و در قسمت دانش سیارات جفری مور(Jeffry  M.Moore)  در کمبریج لندن یک نظریه ی اساسی داد که در این نظریه به این نکته اشاره کرد که اصلا" در ابتدا کربن روی مریخ بوجود نیامده بوده.

وقتی مریخ جوان بوده پراز آتشفشان های فعال بوده که بسیارپهناور بوده اند که گوگرد زیادی را وارد هوا می کرده اند . گوگرد در هوا با اکسیژن و هیدروژن ترکیب شده و تشکیل سولفوریک اسید داده و به همراه باران  گوگرد در هوا قبل از کربن از بین رفته است. بنا براین  روی سطح مریخ  باریده است.مور گفت:در اتمسفر مریخ قبل از اینکه کربنی وجود داشته باشد از وجود گوگرد رهایی پیدا کرده است چون به صورت کربنیک اسید روی سطح آمده است و سنگ هایی از جنس کربن ونمک مانند سنگ آهک را از بین برده است. قطره های اسیدی روی قطعه سنگ های آهکی ریخته و شروع به حل کردن آن ها کرده است.

دراین زمان تمام گوگرد ها از هوا بیرون رفته و مریخ آماده ی این شده که به صورت کربنی در آید.مور توضیح داد که این کار مدت زیادی طول کشیده است. اتمسفر از بین رفته ومریخ سرد و خشک شده و اقیانوس عظیم مریخ یکباره یخ زده . نتیجه ی این یخ زدگی عظیم این شده که هیچ از کربن یا حتی پودر آن هم دیده نمی شود.

مهم ترین قسمت این داستان این بخش است که محققان ناسا به تازگی چه چیزهایی از کاوش بر روی مریخ که در یکی از دشت های مریخ است بدست آورده اند.دراطراف محل فرود آمدن کاوشگر اسپیریت سنگ هایی وجود داشته است که سولفات در آنها موجود بوده که باید در حالت اسیدی قوی به وجود آمده باشند 

نگاه اجمالی
زهره یکی از سیاره‌هایی است که می‌توان آن را به آسانی در آسمان پیدا کرد. زهره گاهی "ستاره شام" نامیده می‌شود. این سیاره درخشان بیش از هر سیاره دیگر ، به زمین نزدیک می‌شود و در نزدیکترین نقطه به 42 میلیون کیلومتری ما می‌رسد. در روشنترین حالت ، پس از ماه ، درخشنده‌ترین جرم آسمانی است. هنگام طلوع خورشید در مشرق دیده می‌شود و هنگام غروب خورشید در مغرب. شعاع زهره نزدیک به 6100 کیلومتر و چگالی آن 501 گرم بر سانتیمتر مکعب است.

زمین سومین سیاره ی منظومه ی شمسی است که هم آب دارد هم اکسیژن قطر این سیاره 12756کیلومتر است جرم هر سانتی متر مکعب این سیاره 5/5 سانتی متر مکعب است مدت زمان گردش زمین به دور خود 24 ساعت است مدت زمان گردش به دور خورشید 365 روز و 6 ساعت است سرعت حرکت این سیاره به دور خورشید در هر ثانیه برابر است با 30 کیلومتراست
 این سیاره اتمسور دارد واتمسور آن رقیق می باشد حالت آن جامد و جزو سیارات داخلی است
75% سطح این سیاره را آب تشکیل داده است که باعث تعادل در آب و هوای آن شده است بزرگ ترین رشته کوه آن هیمالیا وبزرگ ترین رود آن نیل است بزرگ ترین قاره ی آن اوراسیا است
 فاصله ی این سیاره تا خورشید 40 برابر کمتر از فاصله ی پلوتون تا خورشید است
فاصله ی خورشید تا زمین 150 میلیون کیلومتر است 

در فراسوی جهان برخی از کهکشانها بطور کامل در حال انفجارند، با از هم پاشیدن هسته کهکشان ، ستارگان نیز نابود می‌شوند. در برخی کهکشانهای ویژه ، نور درخشان حاصل از انفجار ، تمام آن چیزی است که می‌بینیم. نور ستاره در برابر عظمت انفجار کهکشانی ناچیز است. حدود چندین سال پیش ، اخترشناسان رادیویی برای نخستین بار کهکشانهای انفجاری را کشف کردند.